ΚΑΙ ΒΑΣΩ ΠΟΛΥΜΕΝΗ ΞΑΝΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)!

Από τις ομορφότερες στιγμές που έχουν περάσει μπροστά από το φακό μου. Είναι ο γιος μου Παναγιώτης στις 13 Οκτώβρη 1989 (ηλικία : 1 ημέρα). Κανένας άλλος τίτλος εξω από "ΜΕΛΛΟΝ" δεν έρχεται στο μυαλό μου. Τραβήχτηκε με τη τοτε φωτογραφική μου μηχανη Praktica B200 και 135 mm.



Φαίνεται ότι η καλλιτεχνική δράση των αποφοίτων καλά κρατεί και έτσι έχουμε τρεις αποφοίτους σήμερα με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Η Βάσω Πολυμένη μαζί με τον Ιλάν Μανουάχ μας ρωτάνε αν πλαγιάζουν τα αγάλματα.
Δημοσιεύω το δελτίο τύπου όπως μου το στείλανε.

"χοροθεατρική παράσταση

κρεβάτι˙ σημείο αναχώρησης και προορισμού
ύπνος, όνειρο, ξεκούραση, ανάρρωση...
χαμένος χρόνος;

Η ομάδα nomass με τη νέα της παραγωγή «τα αγάλματα πλαγιάζουν;» βουτά στα άδυτα αυτού του μη παραγωγικού χωροχρόνου, ωστόσο αδιαπραγμάτευτα απαραίτητου, άκρως ιδιωτικού.

Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Β.Πολυμένη
Ερμηνεία: Κ.Φωτιάδη, Α.Παράβα, Ι.Μανουάχ, Β.Πολυμένη,
Mουσική: Ι.Μανουάχ

Από τις 11 έως τις 20 Φεβρουαρίου 2007 στο Θέατρο ΑΣΚΗΣΗ
Φραγκούδη 18-20 (πίσω απ΄το Πάντειο)
κρατήσεις: 210-9236992
Ώρα έναρξης: 21:00
Γενική είσοδος: 12€"

Ισχύουν τα γνωστά : Να πάτε να τους δείτε και να τους δώσετε χαιρετίσματα. Βάσω πες στον Ιλαν να μου στείλει το mail του.

Το άλλο μου ήρθε από τη Ροδούλα Γαϊτάνου. Κάθε μέρα μου στέλνει το "ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ" για το οποίο και την ευχαριστώ. Στο τελευταίο συμμετέχει στο κανονάκι ο "δικός μας" Σπύρος Χάλαρης.

Αυτά και σήμερα. Δεν πιστεύω να περιμένατε νέα από το σχολείο. Τα είπαμε αυτά. (8005)