Και έτσι έγινε και η βραδιά για το Καββαδία...

Ναι έγινε και αυτό. Και όπως γίνεται συνήθως δεν του δώσαμε τη διάσταση που έπρεπε. Προσωπικά το έμαθα χθες το πρωί. Και είμαι και στο σχολείο καθημερινά. Δηλαδή για να γίνω ακριβής το ήξερα. Δηλαδή ήξερα ότι ετοιμάζεται βραδιά αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία και τα τραγούδια του που έχουν μελωποιηθεί. Το ήξερα από τα παιδιά που συχνά πυκνά φεύγανε για προβες. Το μόνο που δεν ήξερα ήταν ποα ήταν η ακριβής μέρα και ώρα. Χθες το έμαθα, και αυτό μια και όλη την ημέρα το χωλ ήταν γεμάτο μουσική και τραγούδια.

Βλέπετε τις Δευτέρες έχω αρκετές ώρες στην 154Β  - όπως λέγεται η εργαστηριακή αίθουσα δίπλα στο χωλ για όποιον ξεχνάει - και τα άκουσα όλα. Οφείλω να ομολογήσω ότι το ένα τραγούδι ακουγόταν καλύτερα από το άλλο. Δηλαδή η βραδιά έδειχνε από το πρωί τι θα ήταν. Και σίγουρα προοριζόταν για μία από τις εκδηλώσεις του σχολείου μας που θα άφηναν ιστορία. Ήταν και ο Θάνος Μικρούτσικος επίσημος προσκεκλημένος, ο οποίος κατά το κοινώς λεγόμενον, έπαθε ένα κάτι τις από αυτά που είδε και άκουσε. Η εκδήλωση κάθε άλλο παρά σχολική - μαθητική έδειχνε. Δυστυχώς δεν είχα συνειδητοποιήσει ποια μέρα και ώρα θα γινόταν. Γιατί θα μπορούσα αυτά να τα είχα γράψει νωρίτερα και όσοι από εσάς θέλατε να περνούσατε μια βόλτα να τα λέγατε "μετά μουσικής".
Ναι... όχι να τα λέγαμε δυστυχώς. Και εγώ δεν μπόρεσα να είμαι εκεί. Βλέπετε το σεμινάριο για την επιμόρφωση  στις νέες τεχνολογίες που είμαι κάθε Δευτέρα και Τετάρτη είναι εντελώς ανελάστικό στις απουσίες.

Αυτό το συνήθειο να κάνουμε ένα σωρό εκδηλώσεις και να συμμετέχουμε σε ένα σωρό δραστηριότητες και να το κρατάμε μυστικό.... δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε. Εικοσιένα χρόνια στο σχολείο και ακόμα το ίδιο πράγμα. Και τώρα με τα ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΑ και τα πισιά, θα έπρεπε να μην υπάρχουν μυστικά. Όοοοοοχιιιι. Εκεί εμείς. Γιαυτό και εγώ θα σας τα λέω όλα... όσα μαθαίνω θα τα βγάζω στη φόρα...Όλα στον Ιντερνετικό άερα λοιπόν.

Ξεκινάω...

Το τετραήμερο που πέρασε είχαμε ένα τμήμα στη Νότια Ιταλία. (Magna Grecia... αν θυμάμαι τον όρο). Να τα πούμε λεπτομερειακά.  Το Δ3 λοιπόν μέσα στο πλαίσιο ενός προγράμματος (projet) μελέτησε την ιστορία της Μεγάλης Ελλαδας και πήγε από κοντά να δεί κιόλας. Και είδε... και μίλησε Ελληνικά, και άκουσε Ελληνικά, και έζησε τέσερεις μέρες γεμάτες μοναδικές εμπειρίες. Και ήταν όλοι κατενθουσιασμένοι. Μα όλοι. Την εκδρομή οργάνωσαν και έτρεξαν - μερικές φορές κυριολεκτικά - η Ιωάννα Σαββινίδου, η Ζωή Λιβανού και ο Νίκος Χάμπεσης (από τον Γαλλικό τομέα). Στην εκδρομή συμμετείχε και η Διεθύντρια της Σχολής κ. Ζωή Πολυμεροπούλου.

Το τριήμερο που έρχεται μια ομάδα μαθητών μας της Β Λυκείου θα μας αντιπροσωπεύσει στη Θεσσαλονίκη σε ένα πανελληνιο Μαθητικό Συνέδριο με θέμα το Πράσινο Σχολείο. Το σχολείο μας αν δεν το ξέρετε είναι Πράσινο. Σε πολλά σημεία είναι Πράσινο. Για ένα κτίριο 30 χρονών - τουλάχιστον, ενσωματώνει τεχνικές και τεχνολογίες πολύ προχωρημένες για την τότε εποχή του και μέσα στα πράγματα στην σημερινή εποχή. Αυτά τα σημεία λοιπόν οι μαθητές μας θα παρουσιάσουν στο Συνέδριο. Η εργασία τους είναι καταπληκτική και είναι μάλλον βέβαιο ότι θα μας συζητάνε και εκεί για πολλές μέρες. Νομίζω ότι πρέπει να πούμε ποιοι είναι : η Ρουμπίνη Ποντικάκη, η Χριστίνα Ρόκα, η Έλλη Ρουκουνάκη και ο Στέφανος Χαλαμανδάρης. Εμψυχωτής και παρασκήνια δύναμη, η Βάλια η Κορόζη (Βιολόγος στο σχολείο).

Στην αρχή του Απριλίου θα έχουμε άλλο ένα τμήμα στη νότιο Ιταλία. Και αυτό μέσα στα πλαίσια ένός; projet. Λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο. Θα είναι το Δ1 και θα πάμε Ρήγιο, Κατάνια, ΑΙΤΝΑ (!!!),  Αιόλια Νησιά, Συρακούσες. Ο άξονας είναι πολιτιστικός - γεωλογικός. Και δεν ξέρω αν το προσέξατε... είπα θα πάμε....Αυτό σημαίνει ότι θα είμαι και εγώ εκεί. Και μαζί με εμένα η βιντεοκάμερα μου και το κινητό μου... (ναι έχει αντικαταστήσει τη φωτογραφική μηχανή, και πιστέψτε με όχι χωρίς λόγο). Οπότε στην επιστροφή θα έχει πράμα.... Πλήρες ραπόρτο....Υπομονή...8-9-10-11 Απριλίου είναι οι ημερομηνίες.

Άντε να ευλογήσω και λίγο τα "γένια μου". Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να σας πω ότι ασχολούμαι με τους υπολογιστές. Ε!!! Πες, πες, κάνε, κάνε όλο και κάτι γίνεται. Λοιπόν έχω την αίσθηση ότι ανοίγω δρόμους. Έτσι φέτος στο Πανελλήνιο Συνέδριο για τις Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση μπήκα στο σώμα κριτών. Δεν ξέρω αν ύπάρχει άλλος ιδιωτικός εκπαιδευτικός σε αυτή τη λίστα. Μου δώσαν το δικαίωμα και έκανα αίτηση και έγινε δεκτή. Είναι μια αναγνώριση όπως και να το δεις. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Κατεβαίνω και με εισήγηση στο ίδιο Συνέδριο. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια (μόλις 27 - από το 1984) που έχω υπολογιστή και ασχολούμαι δεν είχα προσπαθήσει να συμμετάσχω σε συνέδρια. Είχα κάποιες εισηγήσεις σε ημερίδες αλλά μέχρι εκεί. Νομίζω όμως τελικά ότι έχω κάτι να πω και έτσι ξεκίνησα πριν τρία χρόνια να κυνηγάω τα συνέδρια. Σε ποιο θέμα... Μα σε αυτό που πάντα κυνηγούσα... πως μπορεί ο υπολογιστής να αξιοποιηθεί στη τάξη. Τώρα το λένε "εφαρμογές των ΤΠΕ στην εκπαίδευση". Αλλά το ίδιο είναι. Αν θέλετε να μαθαίνετε σχετικά μπορείτε να διαβάζετε και στο www.alisavakis.gr διάφορες εξελίξεις. Σιγά μην δεν αποκτούσα υπόσταση στο Ιντερνετ....

Λοιπόν σταματάω. Έτσι μαχαίρι. Ξέρω ότι είστε όλοι πολυάσχολοι και πιθανόν να μη φτάσετε μέχρι εδώ. Αν φτάσατε σημαίνει ότι...

1. Είστε ρομαντικοί και σας λείπει το σχολείο.
2. Γράφω τόσο καλά που δεν σας άφησα να πάρετε ανάσα.
3. Τελικά δεν είστε τόσο πολυάσχολοι.
Εγώ διαλέγω 2.... γιατί άραγε;

Τη καλησπέρα μου σε όλους... Μόλις μαζέψω λίγο "πράμα" ακόμα για να σας ενημερώσω...θα τα πούμε... Πώς το είπαμε να δείς.... "insider στο LFH".