Πήγα χθες στη παρουσίαση της Χρυσούλας στο Βυζαντινό Μουσείο και εκεί κατάλαβα ότι είχα καταλάβει άλλα αντ' άλλων. Δηλαδή η έκθεση δεν είχε καμία σχέση με φωτογραφία. Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ένας εντελώς νέος τρόπος επικοινωνίας. Τα όνειρα και γενικότερα οι σκέψεις, "αναρτώνται" σε ένα εικονικό "δέντρο" και ακούγονται από ένα πραγματικό δέντρο. Οι σκέψεις και τα όνειρα του καθενός γίνονται γίνονται κτήμα όλων. Κάτι διαφορετικό και σίγουρα πρωτότυπο.
Είδα και το Μάκη εκεί και είπαμε δυο κουβέντες. Έχασα στο "παραπέντε" την Άννα - Μαρία (δυσκολεύομαι να τη πω Αννα, με τα δυο ονόματα την έμαθα.) Έμαθα και τα τελευταία νέα και το κλείσαμε. Βλέπετε από τις 6 το πρωί, στοπόδι και στο τρέξιμο, οι μπαταρίες κατά τις 9 το βράδυ ήταν στο κόκκινο.
Αυτά τα ολίγα. Τη καλησπέρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου