Και ο Στάθης Δογάνης στα καλλιτεχνικά δρώμενα

Μου ήρθε και όπως συνήθως το ανεβάζω "ως έχει"
Ο Στάθης Δογάνης ανεβάζει τη πρώτη του ταινία σαν βοηθός σκηνοθέτη. Όσοι είναι στη Πάτρα (και ξέρω ότι είναι αρκετοί) να το προγραμματίσουν να τον επισκεφτούν και να του μιλήσουν κυρίως... (μπας και γνωριστείτε επιτέλους...)
Η πρόσκληση είναι :

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ- ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΤΡΑΣ 2008

Η ταινία " ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΤΗΣ ΜΠΕΡΕΤΑΣ "
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΑΝΟΥ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΟΓΑΝΗΣ ΣΤΑΘΗΣ
διαγωνίζεται στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΤΡΑΣ
και προβάλεται τη ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 /10 στις 21.00 στη ΠΑΤΡΑ .


Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΥΡΙΣΤΗΚΕ ΤΟ 2007 ΑΠΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ
ΑΝ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΘΑ ΧΑΡΩ ΠΟΛΥ ΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΟ
ΚΟΝΤΑ!

Αυτάαααα Καλησπέρα.

Κυρ Μιχάλη καλό ταξίδι...

Δυστυχώς από χθες βράδυ η οικογένεια της Ελληνογαλλικής Σχολής μετράει μια ακόμα απώλεια. Ο Μιχάλης Σακκάς δεν είναι πια μαζί μας.
Από τους ανθρώπους που "έχτισαν" την Ελληνογαλλική Σχολή, μια και ήταν από τους πρώτους που βρέθηκαν στο σχολείο μας, και ταυτόχρονα από τους αφανείς στο σχολείο μας. Γιατί μπορεί να λέμε ότι το σχολείο είναι οι μαθητές και οι καθηγητές όμως υπάρχουν και κάποιο άνθρωποι που αν και δεν έχουν ανάμειξη στην εκπαιδευτική διαδικασία η παρουσία τους στο σχολείο είναι πολύτιμη. Είναι από το τεχνικό προσωπικό, που είναι άνθρωποι που μπορεί να μη φαίνονται είναι όμως πίσω από κάθε εκδήλωση και δραστηριότητα του σχολείου.
Ο κυρ Μιχάλης λοιπόν δεν θα μπορέσει να μας καλημερίσει πια ή να μας βγάλει φωτοτυπίες. Δεν θα μας βοηθήσει στο κουβάλημα στις καρέκλες ή στο να στήσουμε τα μικρόφωνα για την επόμενη εκδήλωση. Είναι σίγουρο ότι στη νέα γειτονιά που θα πάει όλο και κάποιος θα χρειαστεί τη βοήθεια του και θα του τη προσφέρει έτσι απλά. Όσο για εμάς εδώ κάτω. Θα μας λείψει.
Καλό ταξίδι Μιχάλη.

Άλλος για Μαδρίτη.

Η Σοφία Μαυραγάνη "ξαναχτυπά" ευρωπαϊκά αυτή τη φορά. Μεταφέρω ως έχει την πρόσκληση:

Event InfoHost: MIRADAS AL CUERPO I festival de danza contemporánea
Type: Music/Arts - Performance
Network: Global
Time and PlaceStart Time: Monday, September 29, 2008 at 9:00am
End Time: Wednesday, October 1, 2008 at 9:00am
Location: TEATRO LAGRADA
Street: c/ Ercilla 20, 28005
City/Town: Madrid, Spain

Contact InfoPhone: 915179698
Email: sofia@fingersix.com

Description
FINGERSIX presenta en el festival "MIRADAS AL CUERPO" en Madrid M_dancetheatre solo.
Una mujer atrapada en los códigos del teatro que provoca su existencia e inicia un juego entre la ficción y la realidad. Una performance de danza inspirada en el personaje interpretado por la actriz y política griega Melina Mercouri en la película “STELLA”. M es la historia de una diva, una referencia, una imagen y la performance de una imagen. M de Melina deviene en (S) de (Stella), deviene en W de Woman.
En el límite entre la danza y el teatro la interprete explota sus virtudes expresivas y corporales para crear emociones e imágenes en el espectador.

coreografía- luces I Sofía Mavragani
intérprete I Melina Seldes
música original I Martha Mavroeidi
diseño de imagen I Adreas Theodorou
entrenamiento en danzas griegas I Dimitris Delis
fotos I Giorgos Makkas

Πάρτε και μια φωτογραφία και αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη για τα υπόλοιπα.

Έχουμε και νέο CD...

Ο Παναγιώτης Λυμπέρης - απόφοιτος της σχολής μας - κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με το συγκρότημα NEKYIA. Το CD λέγεται NEKYIA : Η εκδίκηση της σιωπής, από τη WARNER MUSIC.Κυκλοφορεί στα κεντρικά δισκάδικα, και τα METROPOLIS.
Σύμφωνα με το Παναγιώτη, περιέχει 11 ακυκλοφόρητα τραγούδια και σε λίγο θα έχει και έτοιμο video clip.
Περιμένει τα νέα σας και τις εντυπώσεις σας στη σελίδα του...

www.myspace.com/thenekyiaband

Για βγείτε μια βόλτα από εκεί μεριά...
Τη καλησπέρα μου.

Φτάσαμε στη τρίτη εβδομάδα...

Καλή εβδομάδα. Φτάσαμε στη τρίτη εβδομάδα. Με καινούργιο πρόγραμμα, νομίζω το τελικό για περίπου 3 μήνες. Σήμερα πρώτη μέρα εφαρμογής είχαμε κάποια μικροπροβλήματα όσον αφορά το που θα έπρεπε να ήταν οι μαθητές. Πηγαίνανε στις αίθουσες που ήταν τη προηγούμενη εβδομάδα, κάτι που δεν ίσχυε πάντα. Τέλος πάντων θα στρώσει.
Εννοείται ότι οι μπουλντόζες είναι ακόμα έξω από το σχολείο. Και τα σκαψίματα και τα μπάζα (25 Αυγούστου είπαμε έτσι; Δεν διευκρινίσαμε το χρόνο αλλά για την ημερομηνία είμαστε σίγουροι.) Εμείς για να παρκάρουμε, χρησιμοποιούμε την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής. Βέβαια από μια μεριά είναι καλό, μια και κάνουμε και τη πρωινή μας γυμναστική με περίπατο. Βέβαια ο καιρός ακόμα δεν ευνοεί, αλλά τέλος πάντων, καλό είναι. Και η αποχώρηση ακόμα δεν έχει στρώσει. Πολλοί γονείς επιμένουν να παίρνουν τα παιδιά τους από τη μπροστινή είσοδο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συνωστισμός με τα πούλμαν που περιμένουν τους μαθητές.
Πάντως εμείς έχουμε ήδη δέκα μέρες σχολείο με πλήρες πρόγραμμα, ενώ άλλα σχολεία σκέφτονται πως θα ξεκινήσουν και πως θα βγάλουν το πρόγραμμα. Αυτό πάντα ήταν μια διαφορά τους σχολείου μας.
Προς το παρόν δεν έχουμε άλλα νέα. Τη καλησπέρα μου σε όλους.

Σήμερα γα...σημερα γάμοι γίνονται.,..

Που λέει και το δημοτικό τραγούδι που ακούγεται σε κάθε - μα σε κάθε - γάμο. Έτσι σήμερα ο Θοδωρής, η Μαργαρίτα, η Μαρίνα, ο Δημήτρης παντρεύονται. Όχι μεταξύ τους, τουλάχιστον όχι όλοι... Και πιάσανε και τα νησιά... Πόρο, Σίφνο, ... (το ξέχασα... άτιμε Γερμανέ... (ξεχνάω το όνομά σου ) με κατατρέχεις). Και από ότι έχω καταλάβει στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις κουμπάροι είναι παλιοί συμμαθητές από το σχολείο. Άρα οι δεσμοί (και οι θεσμοί ) καλά κρατούν. Έτσι αν το Σαββατοκύριακο βρεθείτε κατά κει μεριά και μερικοί σας κοιτάνε περίεργα μη παραξενευτείτε... Ψάξτε το μπορεί να είναι παλιοί συμμαθητές. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ευχηθώ να περάσουν με τα ταίρια τους πολλά και καλά χρόνια.
(Η αναφορά γίνεται επειδή σε κάποια φάση είχατε εκδηλώσει το ενδιαφέρον να μαθαίνετε και τα κοινωνικά... των συμμαθητών σας - ψιλοκουτσομπολίστικο το ακούω αλλά δεν πειράζει. Με μέτρο.)
Στο σχολείο ό χορός καλά κρατεί. Χθες δόθηκε το τελικό πρόγραμμα με μικροαλλαγές που θα μείνει μέχρι τις 20 Ιανουαρίου που αλλάζει το τετράμηνο. Δεν άκουσα ακόμα κριτική αλλά είμαι βέβαιος ότι θα ακούσω. Εννοείται ότι οι μπουλντόζες εξακολουθούν να είναι έξω από το σχολείο. (πότε είπαμε ότι θα τέλειωνε το έργο ... 25/8 χαχαχα Το άλλο με το Τοτό το ξέρεις; :) ) Χθες είχαμε δημιουργήσει και χαλαρωτικό περιβάλλον, με γάργαρο νερό να κυλάει και το κελάρυσμα του να δημιουργεί ένα πολύ χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Είχανε σπάσει κάποιους αγωγούς φυσικά και το νερό - ναι ντε από αυτό που δεν έχουμε και θα ακριβύνει για να μάθουμε να κάνουμε οικονομία... από αυτό - έτρεχε όλο το πρωί...στο δρόμο.Όταν έφυγα στις 2.30 ο ένας δρόμος ήταν ποτάμι. (καλό ε!!)
Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι οι πρώτες μέρες από τις 25 / 8 που δεν έχω πρόγραμμα να κοιτάξω. Και πολύ μου αρέσει...
Σιγά σιγά στρώνουμε και ηρεμούμε οπότε θα δοθεί η ευκαιρία να να έχουμε και άλλες εκδηλώσεις άρα νέα για να σας μεταφέρω. Εννοείτε ότι ό,τι μου στείλετε θα το ανεβάσω... (Μη ξεχνάτε τη Σοφία - προηγούμενη καταχώρηση) Τα λέμε...

Νέα από το MIR FESTIVAL

όπου συμμετέχει η Σοφία Μαυραγάνη από τη σχολή μας.
Μεταφέρω το κείμενο :

MIRfestival 2008
Αθήνα, 12-20 Σεπτεμβρίου

Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της έκθεσης «Μαγική εικόνα», την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου από τις 20:00 και μετά, στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα, να γιορτάσουμε το ξεκίνημα του MIRfestival και να πιούμε ένα κρασί στην υγειά του!

Στις 22:00
Περφόρμανς με ήχο και βίντεο
CuTTer oFF < Yann Leguay (FR)
>> Ο Yann Leguay χειρουργεί LP... Μιξάρει ενώ παίζει σε 2 decks βινύλια, στα οποία κάνει τομές με χειρουργικά εργαλεία συνδεδεμένα με σένσορες ήχου. Σχεδόν ακουστική ελεκτρόνικα, με ήχο που χτίζεται αρχικά με ρυθμούς και σκρατς για να χαθεί στη συνέχεια μέσα στο θόρυβο της φθοράς των βινυλίων.
Ο Γάλλος Yann Leguay, με σπουδές πάνω στον ήχο και την περφόρμανς στο περίφημο Εθνικό στούντιο σύγχρονης τέχνης Le Fresnoy και σε άλλα σημαντικά ιδρύματα, και με συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ στη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, το Χόνγκ Κονγκ κ.α., εντυπωσιάζει με τον τολμηρό του ήχο και τις παράξενες, σχεδόν βιομηχανικές εικόνες του.
Πάρτυ έναρξης/ Opening party @ K44 από 23:30 και μετά

Μαγική εικόνα
Έκθεση με εγκαταστάσεις βίντεο και διαδραστικά έργα
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα των:
Αγγελικής Αυγητίδου (GR) *
Bruno Elisabeth (FR)
Yaron Lapid (IL)
Αλέξανδρου Μιστριώτη (GR) *
Κώστα Μπεβεράτου (GR)
Ελένης Πανουκλιά (GR) *
Benjamin Sabatier (FR)
Jacki Storey (UK)
Devis Venturelli (IT)
Personal Cinema & The Erasers (GR)
καθώς και η ενότητα διαδικτυακών πρότζεκτ Web 2.0 Wants u που προτείνουν οι Δάφνη Δραγώνα και Ηλίας Μαρμαράς με πρότζεκτ των:
Second front (Second Life), Nils Andres (DE),
Ubermorgen (ΑΤ/ CH/ US) Alessandro Ludovico (IΤ),
Paolo Cirio (IΤ), Wayne Clements (UK)
Επιμέλεια έκθεσης: Χριστιάνα Γαλανοπούλου

(* Έργα που θα γίνουν ειδικά για το MIRfestival)
Στις 21:00
Εικαστική περφόρμανς/ Visual performance
Απαγγελία > Αγγελική Αυγητίδου (GR)

>> Τι ειν’ η πατρίδα μας;

Πολιτιστικό κέντρο Μελίνα
Ώρες λειτουργίας 13-20/09, 17:00-22:00
Σας περιμένουμε!

Όλες οι πληροφορίες στο
WWW.MIRFESTIVAL.GR

Μπήκα και σε τάξη..

Από εχθές το σχολείο γέμισε. Φυσικά και δεν τελειώσανε με το φυσικό αέριο. Φυσικά και δεν έχουν που να παρκάρουν γονείς και πούλμαν. Και φυσικά γίνεται ο κακός χαμός κάθε πρωί. Που θα πάει όμως θα στρώσει.
Χθες είχαμε τον Αγιασμό. Έγινε στο EPIDΑUR (είναι το μικρό θεατράκι δίπλα στα γραφεία. Που να χωρέσουν όλα τα παιδιά εκεί. Τέλος πάντων χωρέσανε αρκετά. Και όπως γίνεται συνήθως πέρασαν οι περυσινοί απόφοιτοι αλλά και αρκετοί προπέρσινοι (!). Είναι από τις καλές φάσεις γιατί αντιμετωπίζουν το σχολείο κάπως διαφορετικά. Πιο άνετα, πιο χαλαρά, πιο ευχάριστα. Είναι από τις καλές στιγμές στο σχολείο.
Σήμερα αρκετοί θυμήθηκαν το σχολείο και πέρασαν να δουν τι γίνεται. Βλέπω αυξημενη κίνηση στο blog. Πολύ μου άρεσε και για αυτό μπήκα να σας πω μια καλησπέρα. Αυτό το καιρό ακόμα παιδευόμαστε με το πρόγραμμα. Δεν λέει το άτιμο να φτάσει σε ένα καλό επίπεδο. Όλο και κάτι στραβό γί΄νεται και ξαναρχίζουμε από την αρχή. Να έλεγα ότι είμαι χαρούμενος με αυτή την εξέλιξη... Μπα δεν θα το έλεγα. Που θα πάει όμως θα τελειώσει και αυτό. Κάποιοι θα είναι ευχαριστημένοι και κάποιοι όχι. Τι να κάνουμε δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένοι όλοι τελικά.
Αυτά τα ολίγα λοιπόν. Τη καλησπέρα μου σε όλους και πειτε το και στου άλλους. Επίσης φέρτε νέα να μοιραστούμε με τους συμμαθητές σας.

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε... (πάλι)

Από χθες το σχολείο άνοιξε τις πόρτες του και πάλι. Η αλήθεια είναι ότι για αρκετούς το σχολείο ήταν ανοικτό από τις 25 του Αυγούστου...Μεταξύ αυτών ήμουνα και εγώ. Οι δουλειές που είχαμε πολλές. Για μένα ήταν το σχολικό πρόγραμμα.
Τα τρία τελευταία χρόνια που βγάζω το πρόγραμμα είναι μια σπαζοκεφαλιά. Αλλά από τη μια μου αρέσει και από την άλλη πρέπει να έχω "τα υπογλώσσια δίπλα". Τελικά τα καταφέραμε και φέτος και σήμερα δόθηκε στους συναδέλφους. Δεν γνωρίζω ποια είναι τα σχόλια πάντως εγώ προσπάθησα πολύ να τους ικανοποιήσω όλους, φτιάχνοντας ένα πρόγραμμα όπως θα ήθελα να είναι το δικό μου. Μοιράστηκαν μόλις 898 ώρες σε 55 συναδέλφους με πληθώρα περιορισμών και υποχρεώσεων. Προσπάθησα να τους εξηγήσω σε προηγούμενη συνεδρίαση τα προβλήματα και νομίζω ότι τα κατάλαβαν. Όπως και να έχει άν σκεφτούμε ότι η τελευταία μεταβολή έγινε χθες το πρωί πάλι καλά. Από την άλλη να πούμε ότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα βελτίωσης και δόθηκε "πίστωση χρόνου" 10 ημέρες, να εντοπιστούν τα λάθη και τα προβλήματα ώστε κατά τα τέλη της άλλης εβδομάδας, να βγει ένα διορθωτικό και να τελειώσει το θέμα.
Πάμε να δούμε το σχολείο. Από έξω προς τα μέσα.
Σήμερα έγινε "τρελάδικο". Πάντα υπάρχει η πρώτη μέρα. Όλοι οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους και παρκάρουν μπροστά στο σχολείο - η πιο σωστά παρατάνε τα αυτοκίνητα. Έρχονται μετά τα πούλμαν και αρχίζει το γέλιο... και τα κορναρίσματα. Φέτος έχουμε ένα λόγο παραπάνω. Μας περνάνε φυσικό αέριο (!!!) και τα έργα τελειώνουν 25 Αυγούστου (!!!). Περιττό να πούμε ότι οι μπουλντόζες είναι ακόμα από έξω από το σχολείο. Αύριο που θα έρθει το νηπιαγωγείο και το δημοτικό το γαλλικό θα γίνει το γέλιο. Φυσικά μαζί με τα δικά μας ...
Πάμε μέσα... Μετακομίσαμε στο τέταρτο όροφο. Έτσι ήταν και παλιά... μέχρι περίπου το 2000 αν θυμάμαι καλά. Και όλο το ελληνικό τμήμα είναι πια στο τέταρτο όροφο, με τέσσερις αίθουσες στο τρίτο. Και αλλάχτηκαν τα πατώματα στους ορόφους (όχι ακόμα στις αίθουσες). Ο τέταρτος λοιπόν είναι κόκκινος. Έτσι αύριο τα παιδιά θα πατάνε σε "κόκκινα χαλιά..." Οι παναθηναϊκοί γκρινιάζουν αλλά θα το ξεπεράσουν. Φυσικά πλαστικό πάτωμα αλλά όσο να είναι πολύ πιο σύγχρονο από εκείνα τα πλακάκια που θυμάστε. Το πλαστικό βοηθάει στη ηχομόνωση. Για σκεφτείται πόσα πόδια κυκλοφορούν εκει πάνω σε κάθε διάλειμμα; Καταλαβαίνετε λοιπόν την ανάγκη να υπάρχει κάτι να απορροφά τους κραδασμούς και το θόρυβο.
Και η έκπληξη... Έχουμε πλέον ασανσέρ. Παλιό αίτημα αποκτήθηκε πλέον. Αλλά με χρήση "υπό περιοριστικούς όρους". Δηλαδή θα το χρησιμοποιούν όσοι το έχουν ανάγκη και για όσο το έχουν ανάγκη. Από τη μια καλό γιατί και παιδιά και συνάδελφοι πέρυσι βρέθηκαν με διαστρέμματα και σπασίματα και πραγματικά ήταν δύσκολο να βρούμε λύση να ανεβαίνουν στο τέταρτο όροφο. Τώρα πια θα υπάρχει μια επιπλέον λύση.
Αύριο λοιπόν πρώτη μέρα μαθημάτων. Δύσκολο πράγμα. Αυτή η ευθυγραμμιση με την εναρξη των σχολείων στη Γαλλία μας "σκοτώνει". Υπάρχουν τόσες δουλειές να γίνουν που πραγματικά δεν προλαβαίνονται. Τρέχουμε σαν τους τρελούς μέχρι να ξεκινήσουμε για να τα προλάβουμε όλα. Στο δημόσιο ξεκινώντας μαθήματα στις 11 έχουν μια κάποια άνεση.
Τέλος πάντων σταματάω εδώ γιατί ξέφυγα και γράφω πάλι την ιστορία της ζωής μου. Καλή χρονιά λέμε εμείς και το λέω και σε όσους ξεκινάνε μαθήματα.